گزارش تصویری تحلیلی نمایشگاه قطعات خودرو 2025 تهران، افول غرفه سازی در سایه چالش های اقتصادی

وضعیت کلی نمایشگاه: افول کمّی و کیفی

سامانه غرفه سازی و دکوراسیون – برخلاف دوره‌های گذشته، بیستمین نمایشگاه بین المللی قطعات خودرو تهران (خرداد 1404) با کاهش چشمگیر حضور شرکت‌ها و افت کیفی غرفه ها مواجه بود. تنها 40% فضای نمایشگاه اشغال شد و بیش از 60% غرفه ها از سازه‌های پیش پا افتاده یا رایگان استفاده کردند . این افول سه عامل کلیدی داشت:

• تورم مواد اولیه (افزایش 50% هزینه غرفه سازی نسبت به 1403 )

• سیاست‌گذاری نامشخص دولت در صنعت خودرو

• کاهش بودجه بازاریابی شرکت‌ها به‌دلیل رکود اقتصادی

غرفه های شاخص: معدود الماس های درخشان

۱. شرکت براتی مشهد (غرفه سازی تتریس-ماکسیما)

با ترکیب سازه‌های تتریس و ماکسیما، فضایی مدرن و کاربردی خلق کرد. استفاده از:

• استند محصول یکپارچه برای نمایش محصولات

• استفاده از نورافکن های ساده در قطعات ماکسیما

• پنل‌های گرافیکی ضدخش روی سازه تتریس

۲. شرکت SKP (غرفه سازی ترکیبی)

با تمرکز بر آموزش‌های فنی مالتی‌پلکس، از سازه‌های پیش‌ساخته ماکسیما استفاده کرد تا:

• فضای آموزشی تعاملی با مانیتورهای لمسی ایجاد کند

• کابل‌های برق را در شیارهای آلومینیومی پنهان سازد

• هزینه‌ها را 50% نسبت به غرفه چوبی کاهش دهد

۳. مدرن تندیس (خلاقیت در محدودیت)

غرفه‌ای مینیمال با تخته‌های فشرده ام دی اف و داربست‌های صنعتی طراحی کرد که:

• از پالت چوبی بازیافتی برای کف‌سازی استفاده شده بود

• نورپردازی از سقف با نور افکن های LED بر روی ریل ها نصب شده بود

پدیده غرفه های رایگان: زوال کیفیت

▶ پاویون‌های بین المللی:

• چین: غرفه های پارتیشن‌بندی ساده با نئوپان و وینیل .

• هند: سازه‌های تتریس ارزان‌قیمت بدون نورپردازی حرفه‌ای.

▶ شرکت های قدیمی نمایشگاه دیده:

• کاج فیلتر و آکو باتری از غرفه های پیش‌ساخته نمایشگاه استفاده کردند که ویژگی‌هایی داشت:

  • پارتیشن‌های ام‌دی‌اف 3 میلیمتری بدون پوشش گرافیکی

  • میزهای جمع‌شوی فلزی به‌جای کانتر اختصاصی

  • عدم امکان نصب سامانه‌های صوتی-تصویری

آسیب شناسی غرفه سازی: 4 نقطه شکست

1. حذف طراحی سه‌بعدی: 80% شرکت‌ها بدون نقشه فنی، مستقیماً به اجرا پرداختند .

2. جایگزینی مواد ارزان: استفاده از نئوپان به جای ام دی اف با کیفیت و موکت های یکبار مصرف .

3. کاهش خدمات جانبی:

   • عدم استفاده از تیم‌های نظارت هنری در محل نمایشگاه

   • حذف سیستم‌های واقعیت مجازی و دموهای تعاملی

4. نبود نورپردازی حرفه‌ای: در 40% غرفه ها نور فلورسنت سقفی جایگزین اسپات لایت های جهت دار شد .+

پیامدهای منفی: چرخه معیوب

• کاهش 30% بازدیدکنندگان تخصصی نسبت به سال گذشته 15

• عدم جذابیت بصری برای عکاسی و انتشار در رسانه‌ها

• کمرنگ‌شدن هویت برندها: غرفه های یکسان شرکت‌هایی مانند کولی وند و هربی تشخیص برند را سخت کرد.

 

راهکارهای احیا: درس‌هایی برای 2026

• سازه‌های مدولار مقرون‌به‌صرفه:

  • استفاده از ماکسیما با قابلیت نصب 3 روزه و 50% صرفه جویی هزینه.

  • بکارگیری تتریس برای فضا سازی پویا بدون نیاز به جوشکاری .

• سیاست‌گذاری نمایشگاه:

  • اعطای وام های کم بهره برای غرفه سازی به شرکت‌های نوپا

  • الزام طراحی سه‌بعدی تاییدشده برای دریافت فضای نمایشگاهی

• بهینه سازی هزینه‌ها:

  • استفاده از گرافیک چاپی پلکسی به‌جای حکاکی لیزری

  • اجاره مبلمان نمایشگاهی به‌جای خرید

جمع بندی: نمایشگاه همچون ویترین صنعت

نمایشگاه 2025 تهران، تصویری از صنعتی در تقلای اقتصادی بود. اگرچه غرفه هایی مانند براتی مشهد و SKP اثبات کردند که خلاقیت می‌تواند محدودیت بودجه را جبران کند، اما سیطره غرفه های رایگان و بی‌هویت، پیامی نگران‌کننده به بازارهای بین المللی ارسال کرد. احیای اعتبار این رویداد نیازمند عزم مشترک برگزارکنندگان، دولت و صنعتگران برای سرمایه‌گذاری حرفه‌ای بر ویترین اولین ارتباط با مشتریان جهانی است.

ضرب المثل نمایشگاهی: “غرفه تو اول سخن می‌گوید، پیش از آن که تو دهان بگشایی!” – این سخن در 2025  بیش از هر زمان دیگری مصداق داشت.